In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Ik ren naar de vogelkijkhut bij de vijver. Er is ruzie. De ijsvogel verdedigt zijn territorium tegen een andere ijsvogel. Een indringer. Met veel kabaal vechten ze elkaar de tent uit. Ik geniet van het schouwspel.
Dan ineens zijn beide ijsvogels compleet verdwenen. De reden landt op de vistak van de ijsvogel; een mannetjes sperwer. Wat een schoonheid. Zijn gele ogen en poten, zijn zwartwit gebandeerde bost. Dat vooral.
Dit is pure bijvangst. Hij komt steeds dichterbij de kijkhut en begint zich uitvoerig te badderen Inmiddels verschijnen er door de heftige regen dikke regenbellen op het water rondom.
Twee minuten later en ik had dit niet gezien. Ingrediënten voor dit spektakel zijn de sperwer en ikzelf. Daarna is het een kwestie van op het juiste moment op de juiste plek zijn. Dat noemen ze dan geluk hebben! Nou, dat had ik dus!
