Natuurgekwetter – Week 4 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Even verderop aan de Oosterweg, ik kan het vanuit mijn tuin bijna met mijn ogen aanraken, broedt afgelopen jaar een paartje steenuilen. In een kapotte dakgoot.
Een steenuil verrast met zijn grootte. Een complete uil maar klein als een merel. Stippen over zijn hele lijf als sneeuwvlokken. Vaak blijft hij zitten.
Het magische moment is als je elkaar aankijkt. Grote ronde ogen. Onbestendig geel-groen. Kijk niet of je bent voor altijd verloren. Eeuwige liefde.
Al jaren heb ik een steenuilen-broedkast hangen. Opgehangen door de steenuilenwerkgroep. Nooit een steenuil gezien. Dit jaar moet het maar gebeuren. Zo dichtbij en mijn tuin is de lokroep. Kansrijk want uil-jongeren blijven in de buurt wonen.
Favoriet zijn kort gehouden grasland, ruige randjes, bermen, slootkanten en kruidrijke akkers. Takkenrillen waar muizen kunnen schuilen. Alles is er. Wat mij betreft kan hij hier het dak op!
