Natuurgekwetter – Week 22 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Vorig jaar, lees ik in mijn natuurdagboek, is het voorjaar warm en explodeert de natuur vroegtijdig. Alles gaat snel en komt ook vlug aan haar eind. Dit jaar is er veel zon maar steeds een koude wind. De natuur houdt zich in. Geen kleur maar frisgroen. Gespannen staat het in de startblokken als 100-meter renners in starthouding.
Binnenkort is er echte warmte en let op dan. Alsof een startschot klinkt. Een vliegende start kun je het niet meer noemen maar alle ingehouden energie komt tot een uitbarsting. Alsof de vulkaan vuur braakt. Ik kan de kleuren wel uit het groen kijken. Dus laat maar komen die warmte.
En o ja, er verschijnen ijsvogels met visjes op de tak. Dus er zijn jongen! Die wachten niet op de warmte en nemen een voorschot. Ik voel me als een trotse vader…
