Natuurgekwetter – Week 41 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Veel gaaien zie ik niet in het voorjaar en de zomer in mijn tuin. Te druk bezig in het bos tegenover de tuin. Daten, partner versieren, nest bouwen, broeden, jongen voeren en territorium verdedigen. Kortom, ‘druk, druk, druk‘ in die periode.
In de herfst zie (en hoor) ik ze weer in de tuin. Ze zijn terug en dat is geweldig nieuws. De herinnering aan dat magisch blauw/wit/zwarte vleugelveertje keert terug. Als kind zat dat achter het doorzichtige venstertje in mijn portemonnee. Bleef daar ademloos naar kijken, zoals je alleen als kind kan doen.
Dan landt er een roofvogel in de tuin. Alle gaaien schreeuwen direct. Harde ijzingwekkende kreten. Andere vogels en dieren zijn gewaarschuwd en verschuilen zich.
Ineens is het doodstil in de tuin. Ze knijpen de billen bij elkaar en zijn alert. Gaaien zijn het alarmsysteem van mijn tuin.
