Natuurgekwetter – Week 37 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Onmiskenbaar is het september. Ik hoef daarvoor niet op mijn kalender te kijken alleen naar buiten. Het is het licht! Het allermooiste licht. Het gedempte zachte licht strijkt vol overgave langs de natuur. Werpt schaduwen. Openbaart. Het licht spat uiteen in de ochtenddauw. Druppels in de hoge grassen. Als de mooiste fontein… Daar wil ik zijn.
Kan er een teveel aan schoonheid zijn? Dat vraag ik me af als ik kijk naar de dansende gaura-bloemen. Talrijke witte bloempjes, vangen het licht. In Engeland hoor ik iemand ze ‘butterfly’s’ noemen. Daar kan ik mij alles bij voorstellen. Ze bewegen door de zachte wind als vlinders door de lucht. Septemberlicht en gaura’s.
Hoe mooi kan het leven zijn? Maar ook, hoe kort… U heeft u ze niet in de tuin of op balkon? Rennen naar de kweker. Voordat het te laat is!
