Natuurgekwetter – Week 29 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Het vogelgejubel keert terug in de tuin. De tijd van af en aan vliegen naar onverzadigbare jongen lijkt voorbij. De haast is uit de tuin!
Na het harde werken en soms kilometers op een dag vliegen is er nu weer tijd voor een lied. Maar nog niet voor allemaal.
Mijn oog valt op een tak waarop drie nog heel jonge vogeltjes zitten! Volop in het dons. Drie jonge grauwe vliegenvangers! Net uit het nest en op zoek naar warmte en steun bij elkaar. Van warme nest naar winderige boomtak. Een grote stap in het leven. Oef wat is de wereld groot… Ze kruipen bijna weg in elkaar.
Ik kijk ontroerd naar die drie kleine kwetsbare pluizenbolletjes. Een ouder brengt nu nog een vliegje maar morgen vast niet meer. Dat is onomkeerbaar. En je leven vliegt dan zo aan je voorbij!
