Natuurgekwetter – Week 7 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Machtig mooi. Het spel met het licht en donker dat belangrijk en onbelangrijk maakt. Daar een kwetsbaar kind tussen gezwollen ego’s. Het licht streelt juist haar. Als schilder gaat mijn hart open. Maar wiens hart niet?
Ik antwoord met een ‘nachtwacht van vogels’. De wijze uil kijkt je aan vanuit het donker. De vogels in de schaduw vallen het meest op. Het licht vergroot het jong van de fuut. Doe je best en je ziet steeds meer vogels naar de voorgrond treden.
In de grote mensenwereld strijden de ego’s. Zo schilderachtig vind ik de mens niet altijd. De natuur kan heel goed zonder de mens. De mens niet zonder de natuur. Daarom een nachtwacht vol met vogels zodat ze er toe doen. Het Rijksmuseum zal binnenkort wel bellen om te ruilen. Niet doen, denk ik. Ik kijk liever naar vogels!
