Natuurgekwetter – Week 26 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Geen dag gaat er voorbij of ik wandel ’s morgens door mijn tuin. Niet dat ik dat wil, nee, het moet. Natuurlijk, mijn tijd loopt ook door. Ontbijten en toch nog even op mijn computer kijken voordat ik naar mijn werk ga. Nu MOET ik weg. Maar de tuin…
Dan het korte rondje. Naar de vijver. Voorzichtig zodat de natuur niet opschrikt. Ik speur de omgeving af. Langs de waterlijn (witgatje?), in de besdragende struiken (puttertjes?), in de hoge populieren (sperwer?). Zelden antwoordt de natuur met ‘ja’ en als dat het doet bent u de eerste die het weet.
Het mooie is dat ik genoegen neem met een ‘nee’ en toch blij op weg ga. Het voor even buiten zijn geeft me genoeg voor een hele dag. Waarom? In de natuur zijn wonderen gewoon en het gewone is als een wonder!!
