In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Het corona-virus kruipt in alle gaten en hoeken van het leven. Het is met teveel. Ik lees de krant en volg alleen nog het 8-uur journaal. Zo is het mij genoeg.
Ik ga de tuin in als vlucht naar voren. Ik voel de zon mij troostrijk verwarmen. Vogels fluiten. Dat heb ik nodig. De gedachtenstorm in mijn hoofd gaat luwen. Alle corona-problemen van nu en straks zijn te groot voor mij. Het helpt buiten te zijn. Met kleine dingen bezig.
Ik klim op het ‘groene sedumdak’ van het Mariakapelletje. Waar is het beter om bezig te zijn dan hier? Ik steek wat onkruid weg. Zomaar een uurtje ‘prieken’.
Ik voel me nederiger en bescheidener worden. Diep onder de indruk van wat ik om mij heen zie. Het is de schoonheid en helende kracht van de natuur.
Daar wil ik nu zijn!
