Natuurgekwetter – Week 22 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Ik maai met mijn bosmaaier langs de sloot en het weiland. Ik loop zestig meter langs het water maar geen enkel teken van leven. Niet één kikker die in het water springt of kwaakt van plezier.
Steeds vaker zie ik zielloze sloten. Soms een verrassing. Even verderop een kakafonie van kikkergeschater maar dat komt uit mijn eigen natuurlijke poel… Ik krijg een acute aanval van heimwee naar de jaren als jongeling.
Op mijn knieën bij de sloot, barstensvol met leven. Het licht gevangen in de kleuren van het mannetjesstekelbaarsje. Kikkers duiken van de kant. Salamanders met kunstzinnig gekleurde buikjes. Kikkerdril gaat mee naar huis om dat prachtige proces van eitje naar visje naar kikker met mijn neus tegen het glas te volgen. Waar is het gebleven? Ja in mijn tuin. Het zou niet moeten ophouden bij mijn hek maar daar moeten beginnen!
