Natuurgekwetter – Week 38 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
De natuur is mijn inspiratiebron. Naast mijn natuurtuin schilder ik vogels. Het maakt dat ik ze langer dan even kan aanzien. Ik schilder ze met hart en ziel. Zoals ze zijn. Recent kleur ik buiten de mij bekende lijntjes. De hersenen zoeken naar herkenning. We willen alles kunnen benoemen. Dat geeft houvast.
Soms zien we iets dat we niet kunnen begrijpen. Kleuren en vormen die niet meteen een laatje in ons geheugen openen. Vaak is het dan voor ons ‘niets’. Hoe kan iets iets wezen zonder dat we het herkennen? Het mooiste woord daarvoor is ‘abstract’. Meestal reden om snel door te lopen.
Soms zakt het door onze hersenen naar het gevoel. Worden we geraakt… Maar deze eerste abstracte schildering van een drieluik is niets anders dan een detail van een vogel. Klinkklare abstractie en toch ook niet. Komt het zien!
