Natuurgekwetter – Week 31 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
B
ij de voorkant van de tuin is een weg. Velen rijden er als dwazen. Ik vind daar een dode grauwe vliegenvanger. Ik pak hem op en kijk vol bewondering. Zie de fijne tere streepjes op zijn borst en kop. Bijna volwassen. Wat een schoonheid.
Maar dood. Dat doet me wat. Al weken suizen de vliegenvangers mij om de oren. De tuin is er mee vergeven. Twee paren, al hun grote jongen, en nu al weer de tweede jeugd.
Een hoge tak met veel zicht is de uitvalsbasis. Kopje draait alle kanten op. Hij speurt het luchtruim af. Dan alsof hij vanaf een duikplank de diepte in duikt. Dwarrelt van links naar rechts. Maakt zelfs echte loopings in zijn jacht op de vlieg. Van het eerste licht tot het laatste licht. Vliegje voor vliegje voor de jongen. Allemaal voor niets…
