Natuurgekwetter – Week 7 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Veel in de wintertuin is saai. Het is alsof de kleuren zich verstoppen. Terug kruipen in de tube. Door de weinige kleuren lijkt alles op elkaar. Zelfs het licht wordt flets en mat. Dat licht dat juist in de zomer zo van betekenis is. Het zet kleuren in lichtelaaie. Hel en fel. Of de helft van de tuin is ondergedompeld in schaduw de rest in het zonlicht. Soms ineens van het een in het ander. Alleen maar omdat een wolk voor de zon kruipt of verdwijnt.
Soms valt het licht uit de lucht in bundels. Kan het nog mooier? Ja, in de winter! Met de uitgebloeide judaspenning. De zaaddoosjes lijken op penningen, geldstukken, van het zuiverst ivoor. Het zonlicht daarin schittert alle kanten op. Wat een plant! Licht vangen en dan zo oogverblindend en ruimhartig mooi rondstrooien!
