Natuurgekwetter – Week 12 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Ik ga tekeer. Met mijn heggenschaar gaan alle oude plantenresten van de borders. Ik hark me daarna kleurenblind. Langzaam win ik de tuin terug op de winter. Oud blad verdwijnt en zwarte aarde verschijnt. Het is dat ik weet wat daar in zit en de lentezon er uit laat bulken. Elk jaar overvalt de twijfel. Het komt toch wel (goed)? Het oude, onverteerde, beukenblad is op een grote hoop gewaaid.
Ik hark het weg en schrik. Daaronder zie ik een egeltje. Hij heeft zich diep in de grond gegraven en onder de bladeren onzichtbaar! Zijn stekeltjeshaar steekt net boven de grond uit. Snel weer toedekken! Blijf nog maar even slapen.
Zouden we dit allemaal niet wensen? Dekbed over het hoofd trekken. Een winter lang slapen en na het eerste voorjaarszonnetje zo verschrikkelijk uitgerust wakker worden. Een prachtige droom, toch…!
