In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn tuin en de natuur daarom heen. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Scharrelende kippen in de tuin was een droombeeld.
Niet achter een hek maar vrij om te gaan en staan waar ze willen. Kakelend ronddwalen. Driftig om zich heen pikkend. Allemaal gevat in het mooie woord ‘scharrelen’. Dat zou ik wel willen maar ook niet. Kippen betekent haast altijd ook ratten… En die wil je niet.
Onze tuin lost de ‘ kippenwens’ zelf op. Vanuit de waterloop achter ons huis komen een stel waterhoentje dagelijks de tuin bezoeken. Heel gezellig ziet dat er uit. Ze doen precies wat de kippen ook doen. Hele dagen pikken ze fanatisch in het gras. Ze doen kippen na, ze bewegen ook net zo als kippen. Zeker als ze ineens, uit het niets, beginnen te rennen. De bijnaam is dan ook niet voor niets ‘waterkip’.
De grote vraag is alleen wie naar wie genoemd is….
