In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn tuin en de natuur daarom heen. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Het overkomt ons allemaal. We tillen een tegel op, of een stuk boom en tot onze grote verrassing en schrik wemelt het van de kleine dieren. Pissebedden…
We herkennen ze al snel. Veel mensen vinden ze vies. Maar dat zijn ze zeker niet. Ze zijn vooral erg nuttig maar, inderdaad, niet erg aaibaar. De pissebedden zijn harde werkers en lid van de recycleploeg. Ze recyclen bladeren, schimmels en hout dat vergaat. Ze zijn de stofzuigers van het bos
Tegelijkertijd ook weer voedingsbron voor andere insecten en dieren zoals muizen. Opmerkelijk is dat het kreeftjes zijn die op het land leven. Is het daardoor de liefde voor vochtige vindplekken?! Hij dankt zijn naam aan de hardnekkige fabel dat het eten van pissebedden helpt tegen bedplassen. Ik zou er dus maar niet op rekenen.
Ons kleinkind laten we er tenminste niet aan beginnen…
