In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Duisternis klopt op de deur. Het vraagt niet of we dat willen. Het gebeurt gewoon. Hoe korter de dag en het daglicht hoe groter het verlangen naar meer licht en de ommekeer. Niet voor niets is kerstmis een lichtjesfeest.
Kaarsjes, lampjes binnen en buiten. Lichtgevende bouwsels geven ons moed om vol te houden totdat we het ineens realiseren. De dagen gaan lengen. Het licht komt niet langer alleen uit het elektriciteitsnet. Nu eerst op pad en op zoek naar een kerstboom. Het zal de laatste hier zijn en weemoed is niet te voorkomen.
Tweeëntwintig kerstbomen allemaal anders maar allemaal beloven ze de ommekeer vanuit de duisternis naar het licht. Mevrouw-Els zet de gevonden kerstboom op een ‘hondje’ en sleept het op vier wielen naar zijn plek waar hij afscheid gaat nemen van onze tuin en wij met hem.
Nu eerst de lichtjes er in!
