In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden. Foto van Sophie Kuitems
De regen blijft vallen. Grote plassen en dikke bellen in het wateroppervlak. De grond is verzadigd en het is genoeg, maar de regen heeft daar geen oog voor. Onstuimig blijft het onverminderd komen. afgewisseld me hagelstenen.
Ik sta wat voor mij uit de tuin in te kijken. Ik wil toch graag nog even een ronde maken in de tuin. Door de plassen banjeren. Als het wat droger wordt waag ik het er op. Elke dag en elk seizoen heeft haar verrassingen. Maar eerst ga ik het platte dak op. Kijken of het regenwater wel kan stromen met al dat vallende beukenblad en -napjes. Dat gaat goed. Ik kijk vanaf deze hoogte neer op de vijver voor. De laatste waterleliebladeren drijven daar nog aan het wateroppervlak en dan is daar ineens de vissende ijsvogel.
Je moet de regen trotseren maar de tuin stelt je nooit teleur!
