In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Mei loopt ten einde. Ik blijf altijd achter met een soort van spijt. Zonder concurrentie vind ik mei de mooiste maand.
Het is de maand van het voorjaarsgroene blad maar vooral de periode van een explosie daarvan. Het vult de tuin met een overdaad aan lentegroen. De tuin lijkt wel kleiner daardoor. Het mooiste moment vind ik wanneer de meidoorn in bloei raakt.
Mooier en eenvoudiger kan je een boom niet noemen. Het is zoals het heet. In mei gaat de boom overdadig bloeien en als je ze ooit gesnoeid hebt weet je dat het woord ‘doorn’ niet voor niets is gekozen. Het is uitkijken geblazen voor de lange scherpe doornen. Als mei bijna voorbij is is het mooiste er ook vanaf. Als sneeuw liggen de witte bloempjes aan de voeten van de meidoorn.
Helaas. Je weet het dan zeker; mei is voorbij!
