In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden. Foto is van Jan Stok.
Het is sprookjesachtig als ik ’s avonds de hond uitlaat in het bos tegenover ons huis. De bosuil roept een langgerekt ‘oehoeeee, oehoeeee’.
In de stilte van de avond en in de duisternis klinkt het onheilspellend. De roepende bosuil blijkt het meest gebruikte audiofragment te zijn bij televisie-opnames. Nu ik dit weet valt het mij op hoe vaak ik de bosuil hoor roepen als het spannend wordt op televisie. Let maar eens op!
De bosuil komt ook af en toe ’s nachts in onze tuin. De roep is dan kristalhelder en het lijkt wel of hij in de slaapkamer is. Met een beetje fantasie kun je jezelf bang maken… In ieder geval is de roep onmiskenbaar die van een bosuil. De rest moet je er zelf bij verzinnen.
Maar dat is zo midden in de nacht helemaal niet zo moeilijk…
