In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Soms dwarrelen de bladeren van de boom. Mooi hun tocht in de kringloopketen te volgen. De wind onderbreekt de terugkeer voor even en zwiept het blad weer omhoog.
Er volgt een spel van vallen en opwaaien dat altijd tot een zachte landing leidt. Een spel waarvan de winnaar al vaststaat. Ik vermaak mij als toeschouwer, hier enorm mee. Als de boom leeg gewaaid is dan is het ‘game over’. De populieren zijn klaar met het spel maar de beuken nog lang niet. Het mooiste voor het laatst.
Alsof er iemand uit een pot goud rondstrooit. Het goud ligt aan de voeten van de bomen en struiken. De beukenbladeren verteren erg traag en verstikken alles wat er onder ligt. Oprapen en verspreiden tussen de planten in de borders als bescherming voor de winter dus.
Het goud ligt voor het oprapen.
