In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Mijn dochter en haar gezinnetje zijn gek op hun kippen. Niet alleen zorgen ze goed voor gezelligheid ook voor een dagelijks ei. Veel tuin hebben ze niet maar ze mogen er wel vrij rondlopen. Aan alles is gedacht.
De planten staan op een hoogte waar de kippen niet bij kunnen en de tegels van het terras zijn in stukjes geslagen en teruggeplaatst. Tussen de brokstukken van de tegels groeit groen die de kippen dan weer kunnen loswoelen. Mijn vaderhart gaat harder kloppen. Maar wat doe je met de kippen tijdens vakantie?
Ineens werd de tuin van haar vader een mogelijk logeeradres. Er wordt met een net een stuk tuin geannexeerd. Zoveel dat ze het stempel biologische uitloopkippen krijgen! In ruil voor de goede zorgen eten wij super verse eitjes ’s morgens.
Nu maar hopen dat ze door de roofvogels met rust worden gelaten…
