In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Regelmatig komen er bezoekers in onze tuin. Zo hoor je nog eens wat. Vrijwel altijd is mijn tuin de opmaat naar een verhaal over de eigen tuin.
Trotsheid voert de boventoon. Uit vileine vragen merk ik soms dat bezoekers andere motieven hebben. Dan gaat het over het strooien met de juiste Latijnse namen. Ik wil helemaal niet in een strijd terecht te komen wie het meeste weet of meeste plantensoorten in zijn tuin heeft. Of je de planten wel met hun de Latijnse namen kunt benoemen.
Het gaat mij om de schoonheid van de planten en bloemen, de natuur. Het wonder van het zaadje naar groots en kleur. De verwondering en verbazing. Een kleur en het licht. Mijn dag zit er vol mee tot mijn grote geluk. Ego-wedstrijdjes daar doe ik niet aan mee.
Ik deel liever het tuingeluk.
