In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Op minder dan een halve meter landt de roodborst. Ze houdt haar koppie scheef en met haar zwarte kraaloogjes kijkt ze mij vertederend aan. In de verste verten niet bang en waarom zou ze ook?
Ik steek met mijn stekertje onkruid uit de border. Door het bewegen in de aarde steken steekt een worm haar kop boven de grond. De roodborst pakt hem in een vloeiende beweging.
Mijn wereld is een vierkante meter groot en dat is voor dit moment groot genoeg. Verderop is een verschrikkelijke oorlog aan de gang. Het lukt mij slecht om aan iets anders te denken.
Daarom ben ik buiten. De natuur kalmeert die gedachten in mijn hoofd en is een schuilkelder voor mijn onrustige geest. Het is goed om de vogels hun gang te zien gaan alsof er geen oorlog woedt.
De natuur is zo troostrijk.
