In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
In het donker lopen in de tuin is een bijzondere ervaring. De tuin die ik zo door en door ken is volslagen een vreemde voor mij. Met veel maan wordt alles nog raadselachtiger.
Struiken lijken schuilende gedaanten en schimmen. Een geluid doet mij meteen opschrikken en afvragen ‘wat was dat’? Zonder dat ik een antwoord krijg en blijft ik hangen in veronderstellingen…
Het meest rare is dat de tuin groter lijkt. Je ziet nu niet alles, zoals overdag, en daardoor zit er nu achter elke plek weer een nieuwe en dat lijkt meer dan er is. De maan is vandaag goed zichtbaar. Ik kijk er naar. Zie ik daar de hoogteverschillen? De andere zintuigen lijken het beter te doen nu de ogen weinig verschil maken.
Het is alsof ik nu mijn gedachten bijna zelfs kan horen!
