In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
De herfst strooit met prachtige kleuren. In de bomen een overdaad aan bessen. Als de meidoorn bijna rood kleurt van die bessen dan kun je de klok er op gelijk zetten. Het feest der koperwieken gaat beginnen.
Uit het Noordoosten van Europa stromen ze massaal binnen. Tsiek, tsiek, roepend. Hier is een overdaad aan eten en temperaturen weliswaar laag, maar zeker behagelijker dan van waar de vogels komen. Ik geniet altijd zo van deze vogels. Ineens is er een invasie in mijn tuin. Alsof ik naar een tafeltenniswedstrijd kijk. Ze stuiven van links naar rechts en weer terug, overal is eten.
De bomen worden compleet gestript en dat is goed, daar zijn ze ook voor neergezet. Met veel geluk zie ik ze dichtbij huis gevallen lijsterbessen pikkend. Onder hun wieken verschuilen ze hun naam gevende verborgen schat.
Een roestrood zo mooi…
