In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
De mensen op bezoek in onze tuin komen vaak verhaal halen. ‘Is dit een Zeeuws knoopje?’, vragen zij dan met grote verbaasde ogen. ‘Bij mij zijn ze niet groter dan een vierde’, volgt dan vrijwel altijd meteen.
Het is waar. De ‘knoopjes’ zijn eerder knopen en enorm groot. Al snel een hele handvol. De kleur kan verschillen van rood naar wit en alles daartussen maar groot zijn ze zeker. De voedingsbodem in onze tuin is optimaal. Een bodem die met klei goed vochthoudend is. De halfschaduw doet de rest.
Sinds het ‘mobielttijdperk’ wordt de plant waar het om gaat niet meer geplukt en meegenomen naar de tuineigenaar. Nee, sinds de mobiel wordt de bewuste plant als foto getoond. Maar voor ze hem laten zien weet ik al waar dit naar toe gaat, het Zeeuwse wonder van Heerhugowaard; de Heerhugowaardse knoop!
