In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Daar sta ik dan….
De bol is afgeleverd. Ik weet precies waar hij heen moet. Maar hoe? Wat ik ook doe en probeer, geen enkele beweging in te krijgen. De betonnen bol blijkt 275 kilo zwaar. Ik heb hulp nodig.
Ik bel mijn schoonzoon Pieter. Die woont vlakbij en is er al snel. Hij ruikt uitdaging en een loerend succesje bij zijn schoonvader… Die zou ik hem graag gunnen. Maar de bal blijft onvermurwbaar liggen. Pieter hangt aan de bal en ik duw en zo lukt het het ornament van de pallet te krijgen. Daarna is het makkelijk. Twee lange planken naast elkaar en rollen maar naar zijn plek. Dankzij Pieter.
Soms zit je vast en is hulp van een ander nodig om de bal weer aan het rollen te krijgen…. Als ik niet uitkijk word ik nog filosofisch.
