In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Op mijn knietjes zit ik in de borders te werken en hoor ik boven mij het gefluit en gejubel van de vogels. Het gezang uit alle hoeken van de tuin is een feest voor mij.
Het doet mij denken aan de periode dat ik als lagere schoolkind kon verdwijnen in de verhalen van de Donald Duck. Mijn vader was boekbinder en bond hele jaargangen in. Ik herlas de verhalen keer op keer. Kon ze wel dromen.
Vooral één verhaal moest ik steeds weer lezen. Daarbij werd aan een vogeltje keer op keer gevraagd waarom hij zo zong? Uiteindelijk verklapte hij het geheim; ‘omdat ik blij ben, omdat ik vrij ben’. Precies dat wat ik voel als ik luister naar de vogels of kijk naar de merel die spettert in de waterschaal.
Omdat ik blij ben, omdat ik vrij ben!
