In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
De tuin voelt als een privé openluchtmuseum vol met prachtige herinneringen.
Een gevoel van geluk verbind ik aan een plant, bloem of boom en plant deze in mijn tuin. Een vakantieherinnering bijvoorbeeld komt opnieuw tot leven als ik er naar kijk en blijft in mijn hoofd rondzweven en bewaard. Zo verzamel ik de herinneringen.
De mooie In vorm gesnoeide hagen, tijdens vakantie in Engeland gezien, probeer ik op mijn eigen wijze vorm te geven. Mijn heggenschaar zweeft, draait en snoeit de mooiste golvende vormen van mijn herinneringen. Herinneringen zijn ook de wilde hyacinten nu in grote getallen aan de voeten van de bomen. Heimwee en verlangen is altijd dichtbij als ik er naar kijk.
Schoonheid is niet te kopiëren maar ontstaat wanneer je de (natuur)herinneringen tot leven laat komen in je eigen tuin. Je hoeft er niet ver voor weg bovendien…
