In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Door het zwellende groen lijkt de tuin langzaam aan kleiner te worden. Een lichtgroene waas neemt de grauwe winterkleuren over.
Hier en daar sta ik en kijk er naar. Er breekt groen door de tuinaarde in de border. Wat komt daar in hemelsnaam op? Het graven in mijn geheugen leidt niet tot een antwoord. Dat volgt later in de tijd. Hopelijk…
Als we bij de kweker rondlopen dringt zich een grote hebberigheid op. Tot aan de knieën staan we in beloftevol groen. Bij de kweker op bezoek en met een volle auto met planten is het grootste voorjaarsgenot.
Maar als ik me-vrouw Els in de kas vol passie zaadjes zie opkweken, verspenen en uitplanten dan voelt zij zich intens gelukkig. Misschien is dat nog wel mooier dan rondlopen bij de kweker?
Van zaadje tot bloem deelgenoot zijn van een wonder!
