In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Het is erbarmelijk. Noordoostenwind met hagel jaagt horizontaal door de tuin. Zo zie ik lente niet voor mij. Toch laat ik mij niet weerhouden en ga de tuin in.
Ik hark oude plantresten op een hoop en daar zie ik hem. In elkaar gedoken zit daar en heel klein haasje. Hij kijkt mij aan en ik hem. Ik ben ontroerd. Die kleine oortjes en rommelige haartjes. Geen drang om te vluchten. Een verlaat paasgeschenk.
Een vondeling? Of toch ook niet? Eenmaal geboren worden de jongen door moederhaas achtergelaten in hun hazenleger. Een schuilplek tegen koude en gevaar. Elk etmaal komt moeder terug om te voeden. Als je het haasje aanraakt zal zij hem verstoten vanwege de vreemde geur. Dat is met het chocoladepaashaasje op de kast binnen wel anders die wordt zeker wel aangeraakt.
Verdiende loon na trotseren van zoveel koude…
