In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Daar is het steeds vroeger wordende ochtendlicht. Zelfs als je je ogen dicht doet dan weet je het zeker. Het wordt voorjaar.
De wind, kou en regen stopt er voor even mee. Het voelt zacht en het is alsof watten uit je hoofd zijn gehaald. Overal hoor je nu vogels. Dat onmiskenbare voorjaarsgeluid. Het zijn vooral de kool- en pimpelmezen. Een eentonig lied maar wel één die je hart helemaal open zet voor wat komen gaat.
Een winterkoning laat wat korte riedeltjes horen. Ook de merel laat zich horen en vliegt dan uit de struik naar de border om daar oude bladeren om te keren op zoek naar een lekker maaltje. Blaadjes vliegen in het rond alsof ze kunnen vliegen. Genieten doe je nu, morgen is het vast weer anders.
Want na het dunne lentezonnetje komt er vast ook weer veel regen….
