In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Vroeger waren kauwen en kraaien weinig populair. Ze deden door hun kleur aan de dood denken. ‘Zwartrokken’, werden ze genoemd. Soms zie je ze dood als vodden aan een touw bungelen. Waarschijnlijk om ze af te schrikken een paar zaadjes mee te pikken van het land.
Mijn maag draait zich om. Zulke mooie en intelligente vogels. Ze spelen met elkaar en zijn huwelijkstrouw. Hun hele leven. In onze stal zit sinds kort een kauw met een lamme afhangende vleugel. Hier is hij veilig. Omdat hij nauwelijks omhoog komt zien we hem zo nu en dan heel hard door de tuin rennen.
‘Hans’ noemen we hem. Hans Kraai. Natuurlijk weten wij ook wel dat het een kauw is. Hij is veel rond de voedertafel te vinden waar van alles afvalt. Hij zal wel overleven en anders helpen wij hem wel de winter door!
