In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Iedereen kent zijn tuinflaters. Ik durf ze inmiddels te vertellen…
De bandwilg was dood en ik verzon een oplossing voor de kale ruimte. Palen op halve meter afstand in het rond. In het midden een sokkel met daarop een in een prachtige en grote gevlochten wilgenbol. Gaas tegen de palen en een smalle opening om straks het ‘groene huisje’ binnen te kunnen gaan. Een dak van bamboe-takken. Tegen het gaas klimop, kamperfoelie en wingerd.
Aan de slag. Eerst de palen, het gaas en het dak. Toen de planten tegen het gaas en… Slotakkoord; de wilgentenenbol. Het was net of het mij lag aan te kijken met een spottende grimas. Met geen mogelijkheid door de smalle ingang te krijgen natuurlijk. Me-vrouw Els komt kijken. Zie ik eenzelfde blik in haar ogen?
Morgen is er weer een dag! Eerst verwerken en moed bijeenrapen…
