In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
De helgele mahoniestruik is oogverblindend. De hele tuin ligt op apegapen maar de struik doet alsof het hartje zomer is.
Waar je ook staat hij valt op. Roept je, lokt je. Geen tegenhouden aan. Alsof het de lokroep van de ster van Bethlehem is. Hier moet je zijn. En ik ga. Wat een geel. Hel en fel. Alle bloemen zijn nog niet eens open. Om mij heen de herfsttinten. Ingetogen. Maar daar heeft de mahoniestruik geen boodschap aan.
Kom hier, hier is nog nectar roept hij. Ineens zit daar een knoeperd van een aardhommel, een koningin! Ze bouwt haar vetreserves op om de winter door te komen. Het paren is achter de rug en wat komt is het zoeken naar een overwinteringsplek. Werksters en mannetjes gaan in het najaar dood.
Alleen zij zal in 2021 weer verschijnen. Als een koningin!
