Natuurgekwetter – editie nummer 45 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Echt herfst wordt het pas als de beuken, zoals nu, ineens gaan verkleuren. Blijer kan ik niet worden. De oranje-gele gloed van de herfst verschijnt in de tuin.
Je ziet bij bomen die grote zware zaden als beukennootjes hebben, dat hulp voor verspreiding nodig is. Anders verschijnt het opschot alleen onder de beukenbomen zelf. Door hun moeilijk verteerbare, looizuurrijke, bladeren en dichte afgevallen bladerendek is groeien dan vrijwel kansloos.
Ik zie dan ook gaaien af en aan vliegen op dit tijdstip van het jaar. Ze verstoppen de zaden als wintervoorraad. Zo kunnen de zaden op andere plekken opschieten. Die kans is toch al klein want ze worden uiteindelijk vaak opgegeten. Ik vind her en der onder struiken beukennootjes met kleine tandjes van muizen open geknaagd.
Als dit prachtige herfstblad eenmaal gevallen is, zie ik de winter achter de boom klaar staan.
