Natuurgekwetter – editie nummer 44 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
De luide roep van de tuin is tot stilte gekomen.
In de voorliggende tijd was er altijd een dwingende reden om aan de slag te gaan. Overheersende soorten terugdringen, onkruid dat als een malle oprukte… Nu dwarrelen bladeren van de bomen als vlokken tijdens een sneeuwbui. Lekker laten liggen in de borders. Een beschermend dekbed voor de planten.
Sommige bladeren bedekken het gras, zoals beuk- en kastanjeblad. Mooie herfstkleuren, rood, oranje, geel en bruin. Toch maar opruimen. De bladeren bevatten veel looizuur en verteren zeer traag. Het gras onder de bladeren verstikt, toch maar harken.
Ik begin daar niet eerder aan dan dat de bomen helemaal kaal zijn anders blijf je aan de gang. Nu is het de tijd om net als de natuur je rust te pakken. De natuur doet het voor.
Straks weer uitgerust aan de slag!
