Natuurgekwetter – editie nummer 43 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Als de dag van gisteren herinner ik mij ons bezoek aan Cambridge. De beroemde Engelse universiteitsstad. Het moet in de herfstvakantie geweest zijn want de kinderen waren mee.
Imponerende reusachtige grijze en voorname (universiteit)gebouwen staan mij nog bij maar als natuurman dat niet het meest. De reusachtige gebouwen waren meestal begroeid met een klimmer. Nee niet de klimop, dat was duidelijk, want de bladeren verkleurden in de herfst fel rood. Ik kon mijn ogen niet geloven er vanaf houden.
In mijn tuin heb ik een rondje gemaakt van palen met gaas met een ingang. Dikke takken vormen het dak. De klimop die er ik inzet groeit als een idioot. Snel is het een groen huisje. Kleine kinderen gaan op zoek gaan naar een ingang. Ik keek en wist wat er ontbrak. Ik voegde wat wingerd toe.
Het dak is nu Cambridge-rood.
