Natuurgekwetter – editie nummer 38 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Als je nu de tuin instapt is het alsof je in een plantenboek wandelt.
Overal prachtige bladvormen en kleuren. Allemaal hebben ze een naam. Veel kan ik bij naam noemen. Met het verstrijken van de jaren wordt het moeilijker. Ja, dat is natuurlijk ook ouderdom. Maar ook is het zo dat in het begin van het tuinseizoen het lijkt of ik weer helemaal op nul begin.
In de winter wordt de namenkennis nauwelijks gebruikt, planten verdwijnen tijdelijk en namen lekken daarmee weg. Er zijn geen rondleidingen om met namen te strooien en dat in combinatie met een aftakelend geheugen.
Als het weer voorjaar is verschijnen met de planten langzaam de namen. Ze worden opgeduikeld uit de grijze massa. Maar een nieuwe winter staat ook dan weer voor de deur.
Ook dit is een heuse kringloop. Maar eentje waar ik duidelijk minder plezier aan beleef….
