Natuurgekwetter – Week 45 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
De natuur trekt zich terug. Kleuren als een omgevallen kleurpotlodendoos. Bladeren vallen. Straks rest nog slechts de contouren van de tuin. De basis. Vogels kunnen nauwelijks meer schuilen. Geen geheimen achter het groen van het blad.
De meeste tuinmensen slaken een zucht van opluchting. Was tuinieren dan een last? Keren terug in hun huis. Me-vrouw Els ook. Ik niet.
Ik haal juist eens diep adem. Hoop dat als ik uitblaas de stoom zichtbaar is. Ik wil de herfst voelen. Ruiken. Daarom wil ik er ook deel van uitmaken. Mezelf warm werken. Liefst met damp van mijn hoofd. Snoeien, zagen, hakken, graven. En misschien als ik veel overhoop trek ben ik niet alleen meer. Hipt daar weer een roodborstje op een meter van waar ik ben.
Hoor ik mezelf iets tegen hem zeggen. Alleen daarom wil ik al nu buiten zijn.
