Natuurgekwetter – Week 10 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Het is een gewone winterdag. Zwarte wolken maar daar tussendoor ook blauw. Als een knipoog. ‘Het is slecht maar het komt goed, hoor’. Je kunt er op wachten. de regen met bakken tegelijk. Recht naar beneden. Niets bijzonders. Dat soort dingen gebeuren in de nadagen van de winter!
Dan ineens de zon. Regen lijkt wel een gordijn. Zo’n vliegengordijn met slierten. De regen geeft bijna licht. Ik zoek om mij heen de regenboog. Daar. Intens en duidelijk. Kleuren helder en fris, bijna fluorescerend. Wat een genieten.
Altijd tekort want de zon trekt zich al weer terug. De kleuren van de regenboog vervloeien en verdwijnen. De lucht is licht maar zonder te knipogen nu. De dag gaat verder waar hij gebleven is. Toch was daar, voor even, dat bloedstollend mooie moment. Tenminste, voor hen die dat willen zien…
