Natuurgekwetter – Week 47 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Rozenbottels na een regenbui. Prachtig als vurig rode lippen die gezoend willen worden. Toch is niet het rood waar ik steeds naar moet kijken. Het is de druppel. Het vangt het licht als een diamant. Maar ik zie de druppel die hangt aan de neus. Beter nog, mijn neus!
Vroeger kwam ik wel eens een oud mens tegen die een druppel aan zijn neus had bengelen. Ongemerkt. Ja dat is ouderdom, niets aan te doen. Nu ontdek ik steeds vaker, als ik in de tuin werk, de druppel! Ja, aan mijn neus.
Vroeger nooit last van! Met mijn handen vol met takken of in de grond kan ik er niets mee. Beweegt hij mee. Ben ik nu dus definitief oud? Nee, gelukkig, ik ontdek hem nog zelf. Tenminste? Toch maar eens navragen bij me-vrouw Els of dat wel zo is…
