Natuurgekwetter – Week 51 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Daar was de sneeuw afgelopen week! Feest! Vooral die eerste keer van de winter. Het leidt elk jaar weer tot een bijzonder gevoel. Het lijkt mij, als de sneeuw alles toedekt, of alles nieuw en voor het eerst is. Het dekt veel lelijkheid toe. Sneeuw maakt alles lieflijk, beminnelijk. Zelfs een muur of het asfalt. Er ligt een onbeschreven blad… Alle lelijke (auto)geluiden worden gedempt. De eerste stappen in mijn tuin, ik hoor het kraken, het knisperen. Magisch geluiden.
Sneeuw maakt mij baldadig. Ik wil sneeuwballen gooien. Met kleinkinderen enorme sneeuwpoppen maken. Ik herinner mij dat ik aanbelde bij buren. Bij het openen van de deur een spervuur van sneeuwballen. Voor ik het wist liepen we met de buurmannen achter elkaar aan. Met rode wangen van plezier. Als kinderen. En dat waren we voor even. Hoe heerlijk is dat niet!
