Natuurgekwetter – Week 10 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Mijn vijver is een gat in de grond gevuld met grond- en regenwater. Al het leven is er zelf in ontstaan. Salamanders, kikkers, libellen en vele soorten kevers. Zet water neer en je krijgt leven! Maar nu dus ook dood…
Er drijven dode vissen. Glimmende lijfjes als zilver. Nog mooier zijn de vinnen aan zijn buik. Als vitrage met de rode gloed van de avondzon erachter. Een oranjerode vlek boven het oog, het is dus een blankvoorn.
Als ik riet weghaal vind ik ze. Ze hebben de winter niet overleefd. IJs zorgt er voor dat er geen zuurstof in het water komt. Zuurstof is niet alleen goed voor mensen. Met spijt haal ik de vijf dode lijven uit het water. Al zie je pas dan de schoonheid van een vis. Daar moeten ze dan voor doodgaan in mijn geval…
