Natuurgekwetter – Week 52 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Dat me-vrouw Els mij ooit is opgevallen komt zeker niet door haar lengte. Veel meer dan 1.65 meter zal het wel nooit meer worden. Ook al wil ik dat niet, ik kijk toch altijd op haar neer. Maar om haar een kus te geven moet ik dan wel weer diep door de knieën! Dat zorgt voor evenwicht.
De zon staat laag en me-vrouw Els wenkt mij naar buiten. Het zonlicht staat laag!. Het licht brult er, zo zonder bladeren, ongeremd doorheen. Ze wijst op de lange schaduwen van de bomen. Het lijken wel streepjescodes. In mijn hoofd hoor ik ‘bliep bliep’.
Me-vrouw Els zet een stapje naar voren en wijst op haar enorme lange schaduw. Deze toornt meters boven mij uit. Haar glimlach spreekt boekdelen…. De natuur zorgt er zelf voor dat zelfs het kleine zich groot kan voelen!
