In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn tuin en de natuur daarom heen. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden. Foto Thomas Foris
Het concert begint al vroeg. De vogels wachten niet op het licht. Hun concurrentie kan niet vroeg genoeg weten dat dit plekje van hem is. Net als op Koningsdag worden de territoria vroegtijdig afgebakend.
Luidkeels klinkt het vogellied. Wat kan ik daar blij van worden. Ik probeer de verschillende melodieën te verbinden aan een vogelnaam. Soms makkelijk, vaak moeilijk. Een ezelsbruggetje wil vaak wel helpen maar teveel ezelsbruggetjes maken het er niet makkelijker op. Naarmate de avond intrede doet worden de straatgeluiden minder en de vogelzang duidelijker. Maar voor sommige vogels is het genoeg geweest en dooft het lied.
Andere vogels gaan door tot in de duisternis. De merel doet er nog een schepje bovenop. Klimt op het hoogste plekje en jubelt door. Een zalvend slotakkoord dat lijkt op de nachtkus die je als kind van je moeder kreeg voor je in slaap gleed…
