In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn tuin en de natuur daarom heen. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
We hebben een veranda in de tuin. Eigenlijk kun je het het beste een buitenkamer noemen.
Regen wordt buitengehouden, net als de meeste wind. In onze vorige tuin hadden we er geen en ik zag het voordeel er ook niet van maar geheel ten onrechte. De veranda is een feest! Ik zit er buiten als het maar even kan, nu ik door de Parkinson regelmatig een kort verkwikkend slaapje doe om daarna weer tot meer in staat te zijn.
De veranda is daarbij mijn beste vriend. Het zonnetje weet de plek te vinden en het vroegste zonnetje is goed genoeg. Een kopje koffie completeert. Daarna sluit ik mijn ogen en luister voordat ik in slaap val. De tuin heeft haar eigen geluiden en er is niets mooier dan deze te herkennen en om er naar te luisteren gestreeld door de eerste zonnestralen!
