In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn tuin en de natuur daarom heen. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Ik hoor een hoop kabaal naast ons huis. Metaal op metaal en het geluid is duidelijk. Dit gaat om iets groots.
Het klinkt onbekend en zelfs een beetje dreigend en dat maakt dat ik in de benen kom. Naast en achter ons huis ligt een water. In het water tref ik een bijzonder bootje aan. Deze wordt er door een kraan in getild. Het bootje heeft als een schorpioen uitstekende grijparmen. Een snoei-arm snoeit de waterkanten met voornamelijk riet.
Een grijparm gooit het afgesneden riet in een andere boot die daarvoor speciaal in het water ligt. Bacteriën in de wortels van het riet en andere kantbegroeiing zuiveren het water als een filter. Een grote groep kant beplanting wordt met een mooi woord helofytenfilter genoemd. Je laat dus eigenlijk de natuur je water zuiveren.
Soms een beetje kabaal maar verder goed bezig dus!