In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn tuin en de natuur daarom heen. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Het is al enige tijd geleden. Wij gingen met de kinderen naar de begraafplaats in Alkmaar waar mijn vader en moeder begraven liggen. Een mooie plaats om te herinneren.
Maar het is bovendien een park met veel schitterende oude bomen. Mijn favoriete tamme kastanjebomen staan er bijvoorbeeld veel. De noten van de tamme kastanje zijn eetbaar. Wel eerst poffen, dan worden ze lekker zoet. Kinderen vinden poetsen leuk. Voorzichtig uit de bolster, met talloze stekels, halen kan en dan kan het wrijven beginnen tot blosjes op de wangen. Poetsen totdat ze glimmen als sierraden. Alleen heeft dat glimmen een beperkte tijdsduur…
Efin, wij rondlopen op de begraafplaats, niet wetende dat toentertijd de poorten in de namiddag sloten. Uiteindelijk moesten we met het hele gezin over de puntige hekken klimmen. Voor voorbijgangers moet dat een raar gezicht zijn.
Een familie geesten vluchtend uit hun laatste rustplaats?